Historyk literatury i kultury polskiej, kulturoznawca, professeur associé na Uniwersytecie Paris-Sorbonne (UFR d’Études Slaves), dyrektor Centre de civilisation polonaise Sorbonne Université; profesor w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (od 2016 urlop bezpłatny), dyrektor IKP UW (2012-2016), kierownik Zakładu Historii Kultury IKP UW (2009-2013). Zajmuje się historią nowoczesnej literatury i kultury polskiej XIX i XX wieku (ze szczególnym uwzględnieniem okresu wojennego i diarystyki) oraz antropologią słowa w kulturze (przede wszystkim praktykami pisma i druku). Autor książek: Wizje kultury pokolenia wojennego (2000), Pismo, książka, lektura. Rozmowy: Le Goff, Chartier, Hébrard, Fabre, Lejeune (Warszawa 2009), Między zapisem a literaturą. Dziennik polskiego pisarza w XX wieku (Żeromski, Nałkowska, Dąbrowska, Gombrowicz, Herling-Grudziński) (Warszawa 2011). Autor opracowania Pamiętnika Andrzeja Trzebińskiego (Warszawa 2001). Współredaktor i współautor tomów zbiorowych: Wojna: doświadczenie i zapis. Nowe żródła, problemy, metody badawcze (Kraków 2006), Antropologia pisma. Od teorii do praktyki (2010), Kulturologia polska XX wieku (2013), Od aforyzmu do zinu. Gatunki twórczości słownej (2014), Wśród ludzi, rzeczy i znaków. Krzysztofowi Pomianowi w darze (2016), Ekspozycje nowoczesności. Wystawy a doświadczanie procesów modernizacyjnych w Polsce (1821-1929) (2017), wyboru tekstów Philippe’a Lejeune’a „Drogi zeszycie…”, „drogi… ekranie”. O dziennikach osobistych (2010). Współautor podręcznika akademickiego Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów (2005) oraz podręcznika do wiedzy o kulturze dla szkół ponadgimnazjalnych Człowiek w kulturze (2006). Przewodniczący komitetu redakcyjnego serii „Communicare. Historia i kultura”. Członek Steering Committee International Auto/Biography Association (IABA-Europe).
fot. z archiwum autora
17/08/2018 13:00